Week 6: Nieuws uit de natuur
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
30 Maart 2014 | Kenia, Sondu
Wat een heerlijke rustige week hebben we gehad! Geen gekke dingen op de ‘gewone’ sterfgevallen en keizersneden na. Best wel lekker om een keer een rustig weekje te hebben. Was misschien ook wel precies waar ik aan toe was.
Dit was mijn laatste week op de vrouwenafdeling. De collega’s zijn erg lief voor me geweest. Ik heb veel interessante gesprekken gehad over het leven in Kenia. Homoseksueel zijn wordt hier het liefst gestraft met de dood, leraren kunnen zonder pardon hun leerlingen verkrachten, een man mag hier zijn vrouw slaan, een man mag ook gerust meer dan 1 vrouw hebben. En ga zo maar door met al die gekke dingen.. Ik wist natuurlijk wel dat het hier anders was maar het gemak en de gewoonte waarmee ze erover praten doet mij soms wel verbazen.
Op de afdeling hadden de studenten me opgenomen in het speciale studentenrooster, inclusief met mijn eigen Keniaanse achternaam. Soms loop ik over het terrein en hoor ik: Heeee Adhiambo! Dan bedoelen ze mij. Adhiambo is dus mijn achternaam en betekent ‘geboren in de avond’. Iedere persoon krijgt hier de achternaam die duid naar het tijdstip dat ze geboren zijn. Je kan je dus wel voorstellen dat veel mensen hier dezelfde achternaam hebben. De Kenianen hier denken trouwens dat alle Nederlandse achternamen met ‘van’ beginnen. Wat ik dan krijg te horen is heel rijtje met voetballers. 'Yes like, van Persie, van der Sar, van der Vaart, van Basten' etc. Moeilijk om dan nog uit te leggen dat er ook nog achternamen bestaan zonder ‘van’.
Hoe rustig het deze week in het ziekenhuis was, zo onrustig was de natuur deze keer.
Maandagavond begon het met enorme regen en onweer. Omdat we hier vrij hoog in de bergen zitten, zijn die flitsen echt heel dichtbij. Het hele terrein licht letterlijk op als het flitst. Uiteraard doet de stroom het niet op deze momenten en lijkt ons huisje dan net een spookhuis met het geflits door de kleine ramen.
Dinsdag avond hadden we dezelfde keiharde regen. De stroom bleef het gelukkig wel doen maar of we daar achteraf zo blij van werden… Met die regen komen er opeens overal vliegen vandaan.
Het gevolg was dat onze kamer binnen 5 minuten vol zat met 100’en vliegen die op ons TL-licht afkwamen. Terwijl Lisa zich gedroeg alsof haar laatste uur was aangeslagen schreeuwde ik – om boven haar geschreeuw uit te komen- dat ze snel het licht uit moest doen.
Daarna is Lisa onder haar klamboe gaan liggen en is de daar het eerst volgende uur niet meer onder vandaan gekomen. Ik ben ondertussen in de stromende regen naar buiten gegaan om op provisorische wijze de ramen dicht te doen met bakstenen. Daarna volgde het doden van de talloze vliegen. Ik denk dat na 3 kwartier onze kamer weer vliegvrij was. Vanaf nu het licht maar uit als het regent;).
Gisteren hadden we nog een bijzonder geval. De grootste spin die we tot nu toe hadden gezien maakte ik dood met de bezem. Bleek geen goed idee.. Er kwamen allemaal mini spinnetjes uit die grote spin tevoorschijn. Over een paar weken verwachten we dus de volgende plaag. Ik bereid ons alvast mentaal voor.
Dit weekend hebben we het rustig en zijn we met name bezig voor school.
Vanaf morgen begin ik op de kraamafdeling waar ik heel erg naar uit kijk! Ik hoop op veel gezonde baby’s die ik geboren mag zien worden. Ik ga het vast meemaken!
Liefs.
Dit was mijn laatste week op de vrouwenafdeling. De collega’s zijn erg lief voor me geweest. Ik heb veel interessante gesprekken gehad over het leven in Kenia. Homoseksueel zijn wordt hier het liefst gestraft met de dood, leraren kunnen zonder pardon hun leerlingen verkrachten, een man mag hier zijn vrouw slaan, een man mag ook gerust meer dan 1 vrouw hebben. En ga zo maar door met al die gekke dingen.. Ik wist natuurlijk wel dat het hier anders was maar het gemak en de gewoonte waarmee ze erover praten doet mij soms wel verbazen.
Op de afdeling hadden de studenten me opgenomen in het speciale studentenrooster, inclusief met mijn eigen Keniaanse achternaam. Soms loop ik over het terrein en hoor ik: Heeee Adhiambo! Dan bedoelen ze mij. Adhiambo is dus mijn achternaam en betekent ‘geboren in de avond’. Iedere persoon krijgt hier de achternaam die duid naar het tijdstip dat ze geboren zijn. Je kan je dus wel voorstellen dat veel mensen hier dezelfde achternaam hebben. De Kenianen hier denken trouwens dat alle Nederlandse achternamen met ‘van’ beginnen. Wat ik dan krijg te horen is heel rijtje met voetballers. 'Yes like, van Persie, van der Sar, van der Vaart, van Basten' etc. Moeilijk om dan nog uit te leggen dat er ook nog achternamen bestaan zonder ‘van’.
Hoe rustig het deze week in het ziekenhuis was, zo onrustig was de natuur deze keer.
Maandagavond begon het met enorme regen en onweer. Omdat we hier vrij hoog in de bergen zitten, zijn die flitsen echt heel dichtbij. Het hele terrein licht letterlijk op als het flitst. Uiteraard doet de stroom het niet op deze momenten en lijkt ons huisje dan net een spookhuis met het geflits door de kleine ramen.
Dinsdag avond hadden we dezelfde keiharde regen. De stroom bleef het gelukkig wel doen maar of we daar achteraf zo blij van werden… Met die regen komen er opeens overal vliegen vandaan.
Het gevolg was dat onze kamer binnen 5 minuten vol zat met 100’en vliegen die op ons TL-licht afkwamen. Terwijl Lisa zich gedroeg alsof haar laatste uur was aangeslagen schreeuwde ik – om boven haar geschreeuw uit te komen- dat ze snel het licht uit moest doen.
Daarna is Lisa onder haar klamboe gaan liggen en is de daar het eerst volgende uur niet meer onder vandaan gekomen. Ik ben ondertussen in de stromende regen naar buiten gegaan om op provisorische wijze de ramen dicht te doen met bakstenen. Daarna volgde het doden van de talloze vliegen. Ik denk dat na 3 kwartier onze kamer weer vliegvrij was. Vanaf nu het licht maar uit als het regent;).
Gisteren hadden we nog een bijzonder geval. De grootste spin die we tot nu toe hadden gezien maakte ik dood met de bezem. Bleek geen goed idee.. Er kwamen allemaal mini spinnetjes uit die grote spin tevoorschijn. Over een paar weken verwachten we dus de volgende plaag. Ik bereid ons alvast mentaal voor.
Dit weekend hebben we het rustig en zijn we met name bezig voor school.
Vanaf morgen begin ik op de kraamafdeling waar ik heel erg naar uit kijk! Ik hoop op veel gezonde baby’s die ik geboren mag zien worden. Ik ga het vast meemaken!
Liefs.
-
31 Maart 2014 - 10:52
Marleen:
Het is een prachtig land maar is echt zo heel erg anders!!
Leuk om je belevenissen te lezen.
Hoelang mag je nog?
Groetjes!! -
01 April 2014 - 13:53
Tante Willy In Berkum:
Dag Jolanda. Via opa en oma uit Hasselt kwam ik op jou "spoor". Erg leuk en leerzaam dat je ons mee laat genieten en beleven. Het ga je goed! groeten van oom Herman en tante Willy -
02 April 2014 - 11:03
Gerdy Dijksterhuis:
Hallo Jolanda,
Leuk verslag weer om te lezen en op de hoogte te blijven van jullie belevenissen.
Ik hoop dat het weer wat beter wordt en het ongedierte buiten blijft. Heel veel pleziier op de kraam afdeling, groetjes uit Vathorst!
-
03 April 2014 - 15:50
Opa En Oma:
Na veel geklungel van mijn kant hebben we eindelijk de verslagen te pakken. We hebben week 1 t/m 6 achter elkaar doorgelezen met een lach en ...een traan Flinke meid en houd je taai. Liefs van opa en oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
