Week 1: Hoe overleef ik zonder water?
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
23 Februari 2014 | Kenia, Sondu
Hoe overleef ik zonder stromend water?
Deze vraag hebben Lisa en ik elkaar meerdere keren gesteld deze eerste week.
Later meer daarover!
We zitten hier nu een kleine week maar inmiddels voelt het alsof we hier al jaren zitten. We hebben vrienden gemaakt, onze leefruimte opgevrolijkt met foto’s en kaartjes van thuis en we hebben ons aangepast aan het toch wel vrij primitieve leven. Het was even omschakelen..
We hebben deze week gelijk een lekker druk weekje gehad.
Dinsdagavond kwamen we na een slopende reis laat aan op het terrein waar we komende 4 maanden wonen. Omdat het toen al donker was en we doodmoe waren was de aankomst een tegenvaller. Kleine ruimte, bijna geen stromend water, geen koelkast, geen kasten om spullen in op te bergen, etc., etc. (wel een lekker bed)
Na een nachtje slapen konden we gelukkig weer wat beter nadenken. We zijn eindelijk in Kenia!
Woensdag hebben we een relax dagje gehad om bij te komen. Het terrein verkent, even bij het ziekenhuis wezen kijken en bij het Rehabilitation Centre aan de overkant van de weg. Op het Rehab Centre ontmoette wij Henny, een Nederlandse vrouw die daar jaarlijks een paar weken is. Fijn om even een goede rondleiding te krijgen in je eigen taal.
De eerste indruk was van zowel het ziekenhuis al het RC armoedig. In geen enkel opzicht te vergelijken met Nederland en ook moeilijk te omschrijven in woorden.
Donderdag zijn we aan de slag gegaan. Niet in het ziekenhuis en niet in het RC maar bij een school in de buurt.
In het ziekenhuis zit een klein tandartspraktijkje waar op het moment Duitse tandartsen aan het werk zijn. Deze Duitsers wonen in een huisje 100 meter van ons vandaan. We hebben goed contact met ze. Met hun zijn wij donderdag naar die school gegaan. De tandartsen hebben zo’n 250 leerlingen gecontroleerd en Lisa en ik waren er om de diagnoses om te schrijven. Geheel op Afrikaanse wijze buiten op een groot grasveld met wat houten schoolbanken en stoelen en controleren maar.
’s Avonds hebben we met onze Duitse buren, en wat Keniaanse werknemers van het ziekenhuis een klein feestmaal gehad en hebben we afscheid genomen van een van de Duitsers die de dag daarna naar huis ging.
Vrijdag zijn we samen met de Duitsers en chauffeur Martin naar Kisumu geweest. Dit is een mooie grote stad aan het Victoria lake waar we uitgebreid boodschappen hebben gedaan.
Wij dachten dat we ‘ff’ boodschappen gingen doen maar trek gerust een hele dag uit voor een boodschapje. Alles gaat hier in ‘Kenyan time’, heel rustig.
Zaterdag was de eerste dag dat we helemaal niks te doen hadden, we hebben hiervan genoten. Vandaag zijn we in een katholieke kerk geweest, veel hebben we er niet van verstaan maar het was wel leuk. Dansende mensen, vrolijk, zingen etc. De dienst duurt officieel 4 uur maar zolang hou je het niet vol. Na 1.5 uur vertrok ik als eerste de kerk weer uit om wat frisse lucht te scheppen. Ik ben toen net als thuis lekker mijn zondagmiddag ‘tukkie’ gaan doen. In de namiddag zijn we Rift Valley in gegaan om de natuur te verkennen. We hadden een lokale gids mee die ons zijn eigen boerderij liet zien. Verder hebben we in de vallei gezien hoe stenen gemaakt worden die de bevolking hier gebruikt voor het bouwen van hun huizen.
Nu over het water. Dat is een groot probleem. In het begin van de week deed 1 kraantje het nog maar inmiddels is deze er ook mee opgehouden. Het regenseizoen laat nog op zich wachten en iedereen begint hier wanhopig te worden. Inclusief wijzelf. Het enige water wat we nu hebben is het water wat we kopen in de supermarkt. Hiermee moeten wij ons ‘douchen’ , onze kleding wassen, de vaatwas doen en ja, de toilet doorspoelen. We hebben aardig wat water nodig maar het is er helaas niet. De bevolking bid hard voor regen en wij doen inmiddels met hun mee. Als je thuis een klein beetje wilt ervaren wat wij elke ochtend ervaren; pak een kan, doe daar 1 liter water in en probeer je maar eens te douchen. Inclusief gewassen haar ;). Ohja, het water waar je je mee wast moet je wel opvangen in een andere bak want daarmee kun je later dan de toilet doorspoelen.
Wat waardeer ik het stromende water wat we in Nederland hebben toch ineens.
Komende week gaan we weer een hoop doen en de agenda zit alweer bijna vol. Met als hoogtepunt denk ik wel de Flying Doctors die deze week komen opereren. Il keep you in touch!;)
Deze vraag hebben Lisa en ik elkaar meerdere keren gesteld deze eerste week.
Later meer daarover!
We zitten hier nu een kleine week maar inmiddels voelt het alsof we hier al jaren zitten. We hebben vrienden gemaakt, onze leefruimte opgevrolijkt met foto’s en kaartjes van thuis en we hebben ons aangepast aan het toch wel vrij primitieve leven. Het was even omschakelen..
We hebben deze week gelijk een lekker druk weekje gehad.
Dinsdagavond kwamen we na een slopende reis laat aan op het terrein waar we komende 4 maanden wonen. Omdat het toen al donker was en we doodmoe waren was de aankomst een tegenvaller. Kleine ruimte, bijna geen stromend water, geen koelkast, geen kasten om spullen in op te bergen, etc., etc. (wel een lekker bed)
Na een nachtje slapen konden we gelukkig weer wat beter nadenken. We zijn eindelijk in Kenia!
Woensdag hebben we een relax dagje gehad om bij te komen. Het terrein verkent, even bij het ziekenhuis wezen kijken en bij het Rehabilitation Centre aan de overkant van de weg. Op het Rehab Centre ontmoette wij Henny, een Nederlandse vrouw die daar jaarlijks een paar weken is. Fijn om even een goede rondleiding te krijgen in je eigen taal.
De eerste indruk was van zowel het ziekenhuis al het RC armoedig. In geen enkel opzicht te vergelijken met Nederland en ook moeilijk te omschrijven in woorden.
Donderdag zijn we aan de slag gegaan. Niet in het ziekenhuis en niet in het RC maar bij een school in de buurt.
In het ziekenhuis zit een klein tandartspraktijkje waar op het moment Duitse tandartsen aan het werk zijn. Deze Duitsers wonen in een huisje 100 meter van ons vandaan. We hebben goed contact met ze. Met hun zijn wij donderdag naar die school gegaan. De tandartsen hebben zo’n 250 leerlingen gecontroleerd en Lisa en ik waren er om de diagnoses om te schrijven. Geheel op Afrikaanse wijze buiten op een groot grasveld met wat houten schoolbanken en stoelen en controleren maar.
’s Avonds hebben we met onze Duitse buren, en wat Keniaanse werknemers van het ziekenhuis een klein feestmaal gehad en hebben we afscheid genomen van een van de Duitsers die de dag daarna naar huis ging.
Vrijdag zijn we samen met de Duitsers en chauffeur Martin naar Kisumu geweest. Dit is een mooie grote stad aan het Victoria lake waar we uitgebreid boodschappen hebben gedaan.
Wij dachten dat we ‘ff’ boodschappen gingen doen maar trek gerust een hele dag uit voor een boodschapje. Alles gaat hier in ‘Kenyan time’, heel rustig.
Zaterdag was de eerste dag dat we helemaal niks te doen hadden, we hebben hiervan genoten. Vandaag zijn we in een katholieke kerk geweest, veel hebben we er niet van verstaan maar het was wel leuk. Dansende mensen, vrolijk, zingen etc. De dienst duurt officieel 4 uur maar zolang hou je het niet vol. Na 1.5 uur vertrok ik als eerste de kerk weer uit om wat frisse lucht te scheppen. Ik ben toen net als thuis lekker mijn zondagmiddag ‘tukkie’ gaan doen. In de namiddag zijn we Rift Valley in gegaan om de natuur te verkennen. We hadden een lokale gids mee die ons zijn eigen boerderij liet zien. Verder hebben we in de vallei gezien hoe stenen gemaakt worden die de bevolking hier gebruikt voor het bouwen van hun huizen.
Nu over het water. Dat is een groot probleem. In het begin van de week deed 1 kraantje het nog maar inmiddels is deze er ook mee opgehouden. Het regenseizoen laat nog op zich wachten en iedereen begint hier wanhopig te worden. Inclusief wijzelf. Het enige water wat we nu hebben is het water wat we kopen in de supermarkt. Hiermee moeten wij ons ‘douchen’ , onze kleding wassen, de vaatwas doen en ja, de toilet doorspoelen. We hebben aardig wat water nodig maar het is er helaas niet. De bevolking bid hard voor regen en wij doen inmiddels met hun mee. Als je thuis een klein beetje wilt ervaren wat wij elke ochtend ervaren; pak een kan, doe daar 1 liter water in en probeer je maar eens te douchen. Inclusief gewassen haar ;). Ohja, het water waar je je mee wast moet je wel opvangen in een andere bak want daarmee kun je later dan de toilet doorspoelen.
Wat waardeer ik het stromende water wat we in Nederland hebben toch ineens.
Komende week gaan we weer een hoop doen en de agenda zit alweer bijna vol. Met als hoogtepunt denk ik wel de Flying Doctors die deze week komen opereren. Il keep you in touch!;)
-
23 Februari 2014 - 20:07
Alieke:
Leuk geschreven Jolanda jullie maken nu al heel wat mee he. En je moeder en ik houden elkaar hier steeds op de hoogte heel gezellig! -
23 Februari 2014 - 20:30
Annelies Galenkamp:
Mooi verslag Jo....we hebben er naar uitgekeken! Sterkte zonder water maar mooi dat julle zo positief blijven! Heel veel plezier en suces deze nieuwe week bij alles wat jullie gaan zien en beleven....We spreken elkaar wel weer via Messenger..... En ja de Whatsapp werkt goed tussen ! Elburg en Zeewolde :-).... xxx van ons. -
23 Februari 2014 - 21:04
Janus:
Lieverd! Wat fijn om wat van je te horen! Fijn verhaal om te lezen ook, je kunt altijd nog journaliste worden, mocht dit je toch tegenvallen ;) Pittig dat het water ontbreekt, jullie worden wel lekker op de proef gesteld haha. Maar een goed bed maakt hopelijk weer een hoop goed. Heel veel succes de komende dagen en ik zie je volgende verhaal tegemoet! Liefs Janus -
24 Februari 2014 - 10:20
Marleen:
Heel herkenbaar Jolanda!
We bidden mee voor water voor jullie.
Be blessed! -
24 Februari 2014 - 14:39
Anouk:
fijn om iets te lezen over je avontuur! Gek inderdaad hoeveel invloed stromend water op je dag heeft. Heel veel succes en snel weer schrijven! -
26 Februari 2014 - 13:32
Delien:
Hoi Jolanda, indrukwekkend allemaal!Leuk om je reis te volgen zo, ik hoop dat je veel goed kan betekenen en veel goeds krijgt. God bless!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
